Parkinson
HeartConnection stelt vragen aan de persoon met diagnose Parkinson. Zo komen we achter het verhaal van de oorzaak van deze ziekte. Wat is de achterliggende stress (het conflict) die Parkinson kan veroorzaken? De verhalen van Lana, Lieke en John. Hieronder de uitleg van Parkinson.
Wat is Parkinson?
Parkinson is een mobiliteitsconflict (mobiliteit = vermogen om spontaan te bewegen). De ziekte kent de volgende symptomen:
- trillen van de spieren (tremor), zoals handen, hoofd, benen, kin, tong
- stijfheid van de spieren (rigor of rigiditeit)
- vertraging van de beweging (bradykinesie), moeite met starten van
- bewegingen (akinesie) en ontbreken van automatische bewegingen (rigiditeit)
- houdings- en evenwichtsproblemen, soms vallen wanneer de ziekte langer duurt
- bevriezen van de benen tijdens het lopen (freezing). Het lijkt alsof de voeten aan de vloer blijven plakken.
Vicieuze cirkel
De persoon met Parkinson wordt overdag geconfronteerd met stress die hij of zij niet kan oplossen. Dit staat genezing in de weg. In de oplossingsfase bereiken de tremors een piek. Maar omdat de ziekte niet helemaal naar de totale oplossing gaat, treden ze daarna opnieuw op in een conflictactieve fase. Zo ontstaat een vicieuze cirkel waarin de symptomen steeds verder verergeren. Bij Parkinson wisselen dus conflictactieve en oplossingsfasen elkaar voortdurend af.
Conflicten
HeartConnection stelt vragen aan de persoon met diagnose Parkinson. Zo komen we achter het verhaal van de oorzaak van deze ziekte. Wat is de achterliggende stress (het conflict) die Parkinson kan veroorzaken?
- Je hebt in een situatie gezeten waarin je vast zat of je hebt angst om vast te komen zitten.
- Je hebt in een situatie gezeten waarin je niet kon bewegen, je niet durfde te bewegen of niet wilde bewegen.
- Je wil iets doen, maar toch ook weer niet of je kunt het niet. Je hebt een idee, maar het lukt je niet dit te manifesteren. Je zit als het ware vast.
Bijvoorbeeld
Een dierbare overlijdt, maar je wilt haar/hem niet laten gaan. Of je wil haar/zijn hand vasthouden tijdens het heengaan, maar je doet het niet uit schaamte voor wat de omgeving ervan kan denken.
Een vader sloeg zijn zoon met een riem. Als de zoon een keer zijn hand uit die van vader trekt, dreigt zijn vader hem met de riem te slaan als hij dat nog een keer doet. Later, als jonge volwassene, wil de jongen de hand van zijn vriendin vasthouden, maar dat kan hij niet. Hij weet niet waarom. Tien jaar later gaat zijn vriendin weg. Hij mist haar enorm. Een paar maanden laten krijgt hij de diagnose Parkinson.
Een echtpaar gaat uit elkaar, hij heeft een minnares. De man en vrouw blijven elkaar zien ‘voor de kinderen’. Maar als hij belt, wil zij de telefoon liever niet opnemen. Ze leeft een leven van vertwijfeling, aarzeling.
Uit de praktijk
Tremors: het verhaal van Lana
Lana, 56 jaar, tremors, stelde haar persoonlijke vraag tijdens de HeartConnection Eendaagse
Lana trilt regelmatig met haar hoofd, maar dit voelt ze zelf niet. Dit is ontstaan na het overlijden van haar moeder, vijf jaar geleden. Haar moeder is overleden door een longkankerproces van een half jaar. In het begin had ze hier geen verdriet van, maar na enige tijd mist ze haar moeder. Of liever: ze mist de moeder die ze niet heeft gehad. Achteraf had Lana het beter willen doen, het meer voor haar moeder willen opnemen in relatie tot haar dominante vader. Lana had liever willen zijn voor haar moeder. Meer vragen, meer luisteren, enzovoort. Ze heeft gesprekken over gevoelens en emoties met haar moeder gemist.
Maar waar komen haar tremors vandaan? Haar vader had de laatste vijftien jaar van zijn leven extreme last van tremors. Zijn hele lichaam schokte, trilde en bewoog ongecontroleerd, vooral zijn hoofd en armen. Later kreeg hij ook nog een tia. Lana heeft angst om net als haar vader tremors te krijgen. Wat heeft haar vader meegemaakt? Waar komen die bewegingen vandaan? Waar heeft haar vader vast gezeten?
De bewegingen van het lichaam geven aan dat de spieren ‘los willen breken’ uit een situatie, weg willen slaan, lopen, vluchten. Maar vanuit iemands onderbewuste programmering kan dit niet.
Lana’s vader Cees komt uit 1928 en hij is 87 jaar oud geworden. Cees was twaalf jaar toen de oorlog begon en woonde in de Jodenbuurt. De Joden zaten vast in deze getto en werden van daaruit vastgezet in kampen. Dagelijks zag hij het transport van joden van en naar de Jodenbuurt. Het waren vijf jaren van vreselijke angsten en verdriet. Hij zag hoe zijn vrienden werden gedeporteerd. Zijn grootste angst voelde hij toen tijdens een razzia zijn vader Cor werd opgepakt. Maar omdat Cor de kleine broer van Cees bij zich had, namen de nazi’s vader Cor niet mee. Wel was er in het gezin continu de angst om vastgezet te worden. Na de oorlog voelt Cees zich niet begrepen. Hij ervaart angsten om zelf opgepakt te worden.
Na de oorlog zit Cor elke dag in de kroeg. Zoon Cees (de vader van Lana) moet hem elke dag uit de kroeg halen van zijn moeder. Geen leuke tijd. Vader zat vast in een gezinssituatie waar hij uit wilde? Cees krijgt vanaf zijn 72e ernstige tremors, de laatste vijftien jaar van zijn leven.
Dit is een eerste grote stap naar het verhaal van Lana’s tremors, als symptoom van Parkinson. Lana volgt Heartconnection trainingen en elke keer ontvangt ze inzichten in haar processen.
Parkinson: het verhaal van Lieke
Liek, 54 jaar, diagnose Parkinson, stelt haar vraag tijdens de lezing in Lisse. Lieke is 52 als ze de diagnose Parkinson krijgt. Op dat moment heeft ze twee banen. Eén van die twee banen is het vullen van een grote afwasmachine. Met haar rechterarm sluit ze elke keer de machine, een mechanische beweging. Haar tweede baan is loopbaanbegeleidster, maar daarmee verdient ze niet genoeg om van rond te komen. Dagelijks vraagt ze zich af: “Is dit mijn weg wel?”
Opeens kan ze haar rechterarm niet meer bewegen. Na een DAT-scan van de kleine hersenen en een controle van haar dopaminegehalte, krijgt ze de diagnose Parkinson. Ondanks dat er volgens Lieke op de scan niets te zien was en haar dopaminegehalte goed was. Ze is dan ook verbaasd over de diagnose. Obsessief zoekt ze op internet naar alle symptomen van Parkinson, nu al twee jaar lang. Daar wordt ze niet echt vrolijk van. Haar rechter arm is hersteld, zegt ze, maar in ontspanning voelt ze haar arm trillen. Ze zit ontspannen op een stoel en we zien niets bewegen. Interessant.
We vragen naar haar grootste pijn. Haar hele leven voelt ze zich afgewezen door haar vader. Haar grootste pijn was toen ze tien jaar oud naar een diëtiste moest van haar vader. Op haar twaalfde wordt ze behandeld voor overbeharing. Regelmatig zijn er momenten in haar leven waarin ze schaamte voelt en het gevoel heeft vast te zitten in een situatie waar ze uit wil. Ze ervaart machteloosheid, onbegrip, verdriet, afkeur, moeheid. Ook in de periode waarin ze met grote tegenzin elke keer de afwasmachine dicht doet.
Door het delen van haar verhaal herkent ze diverse malen dat ze zichzelf heeft vastgezet, maar vooral ook dat ze zich vastgezet voelde. Nu voelt ze hoop en ontspanning. Blij, verrast en geraakt gaat ze naar huis.
Trillen & familiestamboom
Tijdens onze trainingen leer je dat de mens denkt in cultuur, maar dat ons lichaam biologisch reageert. Interessant is dat dieren zichzelf schudden na een spannende situatie. Schudden en trillen is het biologische antwoord op vastzittende, onverwerkte gebeurtenissen in de familiestamboom. De symboliek van schudden en trillen is dan: deze persoon wil de familielasten afschudden.
Parkinson: het verhaal van John
Tijdens de HeartConnection Opleiding stelt John (56) zijn vraag. Juli 2016 kreeg hij de diagnose Parkinson. John heeft de volgende klachten:
- zijn rechter arm-hand trilt
- pijn aan zijn rechter schouder
- weinig spierspanning in zijn rechter voet met tinteling
- pijn in zijn rechter lies.
Waar zit je vast?
We gaan kijken waar John vast zit in zijn leven. John is continu bezig met de toekomst, voelt angst om zijn functioneren, angst voor verslechtering. Wat zal de toekomst hem bieden? Zijn klachten worden erger en zeker niet beter. Hij vergelijkt zichzelf met een aantal dorpsgenoten. Daar gaat het heel slecht mee. Financieel is er veel spanning en onzekerheid, hij krijgt nu 50% uitkering.
Ongeluk dochtertje
John is 53 als hij de diagnose Parkinson krijgt. Drie jaar daarvoor, als hij vijftig is, gaat zijn vrouw apart wonen. Voor John is dat moeilijk te bevatten, onacceptabel zelfs. Hij is boos, teleurgesteld, alleen. Hij is een binnenvetter en praat er met niemand over.
Wat is er nog meer gebeurd? Toen John 39 was, is zijn dochter van twee jaar verongelukt. John heeft een eigen bedrijf en hij werkte destijds met vijf mannen achter op het erf. Zijn dochtertje kwam kijken, hij pakt haar op om haar over een plaat te tillen en geeft zijn dochtertje aan zijn vader. Maar de plaat staat niet vast, John raakt uit balans en de plaat valt om, op zijn dochter. Met zijn vijven tillen ze de plaat van 600 kg op, maar het is te laat. Zijn dochter is overleden.
Verbinden-versmelten-loslaten
Zijn dochtertje is overleden door de beweging van de plaat, door het uit balans raken. Een verschrikkelijke gebeurtenis. John gaat verbinden-versmelten-loslaten met deze pijnlijke gebeurtenis. Na enkele minuten wordt hij opeens rustig. Hij begrijpt het verhaal van zijn Parkinson. De pijn uit zijn schouder is meteen verdwenen. Ook voelt hij meer kracht in zijn rechter voet en rust in zijn arm. Hij is onder de indruk van de snelheid van dit herstel. Ik adviseer hem om zo veel mogelijk HeartConnection dagen te volgen om meer en meer te verbinden met zichzelf. Dit is een eerste stap.
Gerelateerd
MS – ALS
Binnen HeartConnection kijken we naar de conflict-inslagen, familiestamboom, Levensblauwdruk. Het MS-verhaal van Roos en Mik. Wat is de uitleg van...
Zweten
Marijn heeft al vanaf zijn achtste jaar een sterke, scherpe zweetlucht. Normaal krijg je pas vanaf de pubertijd zweetlucht, dus...
Prostaat
We weten het allemaal, oudere mannen kunnen last krijgen van hun prostaat. Moeite met urineren, prostaatkanker, impotentie. Allemaal lastige zaken...