Incontinentie

Na haar bevalling heeft Lieneke last van urineverlies bij niezen, lachen, wandelen en sporten. Wat is het verhaal, zinvolheid en biologisch proces van incontinentie?

Vijftien jaar geleden beviel Lieneke (nu 41) van haar eerste kind. Na haar bevalling heeft ze last van urineverlies bij niezen, lachen, wandelen en sporten. Het is een handicap waarmee ze leert leven. En altijd een extra onderbroek mee voor ongewenste ongelukjes.

Lieneke vertelt dat de bevalling goed is gegaan. De verloskundige was zelfs euforisch en zei ‘wat een fantastische bevalling’. Maar Lieneke denkt daar heel zelf anders over. Er moest een knip gezet worden, wat ze heeft ervaren als ‘falen’. Ze voelde zich hier niet serieus in genomen.

Geen roze wolk

Lieneke verwachtte na de bevalling een roze wolk. Die bleef uit. Ze voelde geen liefde voor haar baby en durfde dit aan niemand te vertellen. Ook hierin voelde ze zich falen en alleen. Tot overmaat van ramp voelde ze geen contact met haar man. Ze had een gezinnetje verwacht dat de dingen met zijn drieën doet, maar haar man kon niets met de baby en liet het afweten. Ze stond er alleen voor, samen met haar baby waar ze geen liefde voor voelde.

Vanuit deze pijn is ze enorm haar best gaan doen. Ze begon zo veel mogelijk haar kind en man te pleasen, omdat ze dacht dat dit liefde was. Ze cijferde zichzelf weg en gaf geen grenzen aan ten opzichte van haar man en kind.

Jaren van depressie volgen en ze besluit weg te gaan van haar man. Dit doet haar veel verdriet, omdat ze graag met zijn drieën in harmonie had willen leven en samen oud had willen worden.

Bewustzijn, inzicht en acceptatie

Tijdens de trainingen HeartConnection krijgt ze bewustzijn en inzichten in haar patronen en incontinentie. Dit zorgt voor acceptatie van hoe dingen zijn gelopen of juist niet zijn gelopen. Ze leert dat haar lichaam hierop reageert, in haar geval met urineverlies. Ze creëert een baan die bij haar past. Dit geeft haar veel plezier. Ze krijgt meer zelfvertrouwen. Ze durft meer ‘nee’ te zeggen en krijgt vriendinnen waar ze open mee durft te zijn. Ze leert wat ze leuk vindt om te doen.

Het verhaal van haar incontinentie

Door eerlijk te zijn naar haarzelf over hoe ze zich werkelijk voelt, ontstaat er rust in haar leven. Ook haar lichaam reageert hier op. Ze valt een paar kilo af en gaat sporten. Tijdens het sporten herhaalt ze haar affirmaties: “Ik ben het waard om een leuk leven te hebben. Ik ben het waard om mijn grenzen te bepalen. Ik ben het waard om gezonde urinespieren en urineleiders en blaas te hebben. Dank je wel urine, dat je me leert mijn grenzen aan te geven”. Het urineverlies wordt minder. Dit geeft Lieneke nog meer zelfvertrouwen en liefde voor haar lichaam.

Lieneke heeft haar verhaal van incontinentie begrepen en ze heeft geen last meer van incontinentie.

Conflict-inslagen zijn onverwerkte trauma’s

Lieneke komt de volgende conflict-inslagen tegen in haar verhaal:

eigenwaardeconflict (verloskundige hoort Lieneke niet)
aanvalsconflict (knip tijdens bevalling)
identiteitsconflict (nieuwe rol als moeder)
brokconflict (ze kan de nieuwe situatie met baby en man niet verteren)
existentieconflict (moeder-ziel-alleen, verlaten)
leer alles over conflict-inslagen tijdens HeartConnection Opleiding

De incontinentie heeft te maken met de conflictinslag Territoriummarkering buiten: de verbinding met haar man valt weg na bevalling. Hierdoor mist ze zijn bescherming.

Ook is er een conflictinslag Territoriummarkering binnen: in huis kon ze haar territorium niet markeren vanwege de dominantie van haar man, want hij werkte thuis.

Klik hier voor het incontinentie-verhaal van Mik bij MS-ALS. Haar ervaring is geheel anders en daarom is elk incontinentie-verhaal uniek.

Incontinentie-vragen

Ooit blaasontsteking gehad?
Waar is de plek in mijn leven? Kinderen, kleinkinderen, partner. Kan ik mijn territorium markeren?
Waar kan ik mijzelf zijn?
Herinnering familiestamboom-> in de oorlog spoor van urine achter laten. Hierdoor is deze persoon overleden?
In welke situatie voel je je onzeker, machteloos?
Kun je je in elke situatie uitspreken? Wanneer heb je hier moeite mee?
Heb je je territorium kunnen neerzetten? Op je werk?
Heb je je studie, werk gekozen vanuit je passie of wat je ouders/partner van jou verwachte?
Kun je je markeren op intellectueel niveau? Spiritueel? Hobby’s? Enzovoort.
Wanneer in je leven voelde je onmachtig om je uit te spreken? Om iemand te overtuigen?
Ben je gelukkig getrouwd? Of mis je iets in je dagelijkse leven, werk, relatie, enzovoort. Met plassen zeg je als het ware: “Hallo! Hier ben ik!”
Is er een roofdier (vijand) in jouw territorium?
Is er iemand die je liever niet in de buurt hebt?